Bilmem nasıl etsen arzuhalimi
Kıraç tepelerde yel gibiyim ben
Gönül derdini nasıl anlatsam
Dünyanın başına kel gibiyim ben.

Her kötü işlere beni takarlar
Her bulanık suya beni sokarlar
Sonra da halime bakıp gülerler
Herkesin geçtüğü yol gibiyim ben.

Tatmadığım dert kalmadı dunyada,
Boğulmak iş değil koca deryada,
İşte böyle başlar gönül feryada
Çaylarda çarpışan sel gibiyim ben.

Bazı ateş gibi yakar yıkarım,
Bazen duman olur yaman tüterim
İsli baca gibi kurum tutarım
Ocaklarda duran kül gibiyim ben

Ala gözlüm yaktın beni kor gibi
Tutuldu şu garip gönlüm kör gibi
Şu dünyada ölüp gitmek zor gibi
Ayağına eğilen kul gibiyim ben.

Ala gözlüm darılma sakın bana
Zor olsada tatlıdır aşkın bana,
Şu ömrümde acılar baskın bana
Ta kökünden çıkık kol gibiyim ben.

Muhittin YILMAZ