Şiirlerimden


Kalbimin Bahar Mevsimi

Bir sabah uyanınca penceremde güneş, İçimi ısıtan o eşsiz sıcaklığın. Karanlıklar kayboldu, her yer pırıl pırıl, Gönlüme doğdu senin aydınlığın. Kuru dallar canlandı, açtı tüm çiçekler, Kokunla bezenmiş sanki sokaklar. Yeşeren umut oldun yorgun ömrüme, Seninle güzelleşti, şenlendi sabahlar. Tarifsiz bir mutluluk seninle olmak, Her anı, her saniyeyi aşkla yaşamak. Öyle saf, öyle derin bu

Seninle Gelen Bahar

Gözlerinde doğan o sıcacık güneş, Kışın soğuğunu silip atıyor. Gelişinle başladı ömrümde bahar, Uyuyan tüm hisler can buluyor. Rengarenk çiçekler serildi yola, Her yaprakta sanki adın yazılı. Bir tohumdu kalbimde yeşeren umut, Şimdi koca bir orman, sevda faslı. Mutluluk dediğin senin gülüşün, Karanlık geceme yıldızlar eken. Öyle derin bir sevgi ki bu bendeki, Hem bugünüm

Kar Tanesi

Şehir beyaz bir yorgana sarıldı bu gece, Sokaklar uykuda, rüzgar fısıldıyor ismini gizlice. Camlarda buğu, dışarıda keskin bir ayaz var ama, Sen yanımdayken mevsim hep bahar, bence. Üşüyen ellerini bırak usulca avuçlarıma, Isıtsın onları kalbimin hiç sönmeyen ateşi. Lapa lapa yağarken o narin kar saçlarına, Kıskanır gökyüzü, gözlerindeki parlayan güneşi. Gel, bir battaniye altına sığdıralım

Home